Εκτός από την ακρίβεια, την φορολογία και την καθήλωση των εισοδημάτων μας, οι συνταξιούχοι έχουμε μηνιαίες απώλειες και από τα φάρμακα. Τα οποία, σε πολλές περιπτώσεις, είναι αναπόσπαστο τμήμα για μια καλής ποιότητας ζωή στην «τρίτη ηλικία».

Όμως η οικονομική αφαίμαξη στην οποία υποβαλλόμαστε είναι πλέον δυσβάστακτη.

-Η συμμετοχή στη φαρμακευτική δαπάνη τύποις είναι στο 25%, καθώς με αυτό το ποσοστό επιβαρυνόμαστε για τα γενόσημα και τα αντίγραφα σκευάσματα. Όποιος ασφαλισμένος επιθυμεί να λάβει ένα κάπως πιο αξιόπιστο «φάρμακο πατέντας», θα πρέπει να πληρώσει, πέραν του 25% επί του γενοσήμου, και το σύνολο του πρόσθετου κόστους για το πρωτότυπο. Σε μια τέτοια περίπτωση η φαρμακευτική δαπάνη ξεπερνά το 50%, ακόμη και το 60%.

-Με τον προσωπικό γιατρό προβλέπεται πρόσθετη επιβάρυνση–ποινή στη συμμετοχή των ασφαλισμένων στη φαρμακευτική δαπάνη κατά 10% από 1/10/2022 και άλλο 10% από το νέο χρόνο, σαν φόβητρο…

α/Ωστόσο, πολλοί ασφαλισμένοι μας έχουν συνδεθεί επί πολλά έτη με τον οικογενειακό τους γιατρό και δεν είναι εύκολη μια τέτοια «μετακίνηση».

β/Για την εγγραφή στο σύστημα του «προσωπικού γιατρού» απαιτείται είτε τραπεζικός λογαριασμός (κωδικοί τράπεζας), είτε κωδικοί taxisnet. Όταν είναι γνωστό ότι πολλά μέλη μας, ιδίως στην Περιφέρεια, ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές, δεν έχουν πρόσβαση σε τράπεζες και υποβάλλονται σε οικονομική αιμορραγία ύψους 10 ευρώ το μήνα (το ζευγάρι) προκειμένου να τους καταβάλουν τα ΕΛΤΑ τις συντάξεις. Ενώ οι μεγαλύτερης ηλικίας δεν υποχρεούνται καν σε υποβολή φορολογικής δήλωσης. Αρά δεν διαθέτουν κωδικούς taxisnet.

γ/Για την υγειονομική μας περίθαλψη πληρώνουμε ήδη υψηλό τίμημα (6% τόσο επί της κύριας όσο και επί της επικουρικής σύνταξης, από 4% μόνο στην κύρια μέχρι τον Αύγουστο του 2015). Ενώ αντιθέτως, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και επιχειρηματίες έχουν την ευχέρεια επιλογής ασφαλιστικής κλάσης και επιβαρύνονται μόλις με 55 ευρώ το μήνα, ανεξαρτήτως τζίρου, εισοδήματος και κερδών.

Με βάσει τα ανωτέρω και καθώς το φάρμακο αποτελεί ζωτικό στοιχείο για μια καλής ποιότητας ζωή στην «Τρίτη ηλικία», απαιτούμαι η συμμετοχή μας στη φαρμακευτική δαπάνη να περιοριστεί το 25% (μηδενική στις περιπτώσεις χρονίων νοσημάτων κ.λπ.) ανεξαρτήτως σκευάσματος.

Θέλουμε το καλύτερα για την υγεία μας.

Το ίδιο θα πρέπει να θέλει και η πολιτεία!

Πηγή : agsse.gr